Η Παρί Σεν Ζερμέν έπαιξε το ποδόσφαιρο του μέλλοντος, κονιορτοποίησε την Ίντερ (5-0) και ανέβηκε επιτέλους στην κορυφή της Ευρώπης!

Το προσπαθεί 15 χρόνια. Με κάθε τρόπο. Το προσπάθησε με τον Ζλάταν, τον Καβάνι, τον Τιάγκο Σίλβα. Το προσπάθησε με τον Μπέκαμ, τον Σέρχιο Ράμος, με τον Ντάνι Άλβες. Το πήγε ακόμα πιο ακραία. Το προσπάθησε με τον Νεϊμάρ, τον Μπαπέ, τον Μέσι. Τίποτα!

Άλλαξε αμέτρητα μοντέλα και δεν ξέρω και γω πόσους προπονητές. Το έψαξε με κάθε τρόπο. Ήπιε αμέτρητα ποτήρια με τους πιο σαδιστικούς τρόπους. Έχει αποκλειστεί σε νοκ-άουτ έχοντας κερδίσει το πρώτο παιχνίδι με 4-0 ή με 1-3 εκτός έδρας. Έχει διαλυθεί, έχει πέσει στα πατώματα, έχει χάσει τελικό κεκλεισμένων των θυρών λόγω Covid-19, έχει αγοράσει και έχει πουλήσει τους πάντες.

Και τελικά το κατάφερε, όταν σταμάτησε να προσπαθεί να αγοράσει μία ομάδα. Το έκανε, όταν επιτέλους έχτισε ομάδα με τα σωστά εργαλεία, στις σωστές θέσεις. Με τον Ντουέ, με τον Βιτίνια, με τον Πάτσο, με τον Χακίμι, με τον Νούνο Μέντες και με όλους αυτούς τους αντι-στάρ. Το έκανε με τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας, που σημαίνει ότι έχει ότι χρειάζεται για να χτίσει μία αυτοκρατορία.

Ο μεγάλος Λουίς Ενρίκε έφτιαξε μία ομάδα που κεντούσε στο χορτάρι, μία ομάδα που έγραψε ιστορία. Η Παρί Σεν Ζερμέν έγραψε ιστορία, διέλυσε με 5-0 την Ίντερ και ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης, με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο.

Χάσμα γενεών

Ποτέ! Ποτέ άλλοτε ένας τελικός Champions League δεν είχε μία τέτοιο χάσμα γενεών στο γήπεδο. Οι 11 που επέλεξε ο Λουίς Ενρίκε είχαν μέσο όρο ηλικίας 25 χρόνια και 96 ημέρες, αυτοί της Ίντερ 30 χρόνια και 242 ημέρες. Αυτά τα σχεδόν 6 χρόνια (5 και 146 μέρες για την ακρίβεια) φάνηκαν σε κάθε σπριντ, σε κάθε μονομαχία, σε κάθε φάση.

Η εμπειρία, όχι μόνο δεν κατάφερε να σβήσει το ρυθμό, να τιθασεύσει τα νιάτα.  Αντιθέτως, βρέθηκε να τα κυνηγάει με την γλώσσα έξω. Η διαφορά ενέργειας ήταν σοκαριστική, φάνηκε από το πρώτο λεπτό. 

Μπορεί η Παρί Σεν Ζερμέν να άργησε να φτιάξει την πρώτη μεγάλη φάση, αλλά έκανε κάτι άλλο. «Τραμπούκισε» (sic) με τα τρεξίματα της τον αντίπαλο. Δεν υπήρξε φάση που οι νερατζούρι δεν ένιωθαν καυτές ανάσες γύρω τους, κάθε γύρισμα στον Ζόμερ σήμαινε και λυσσαλέα πίεση στην πρώτη του πάσα. Οι Γάλλοι πήγαν το παιχνίδι εκεί που ήθελαν και με συνεχείς ανακτήσεις μπάλας στο τελευταίο τρίτο είχαν φέρει το παιχνίδι στα μέτρα τους.

Μετά από δύο αναγνωριστικά συρτά σουτ από Ντεμπελέ και Ντουέ είχε έρθει η ώρα για το πρώτο χτύπημα.

Ποδόσφαιρο δωματίου

Αυτό που ξεχωρίζει την Παρί Σεν Ζερμέν είναι πως μπορεί να παίξει σε κορυφαίο επίπεδο τόσο σε μικρούς, όσο και σε μεγάλους χώρους. Με τον Βιτίνια σε ρόλο quarter-back, τον Χακίμι να παίζει ως σέντερ-φορ και τους Ντουέ - Ντεμπελέ να αλλάζουν συνεχώς χώρους δράσης ήταν θέμα χρόνου να βρεθεί το ρήγμα.

Η Παρί Σεν Ζερμέν με τρεις επαφές έπαιξε με τέλειο τρόπο ποδόσφαιρο δωματίου και μπήκε με την μπάλα στα δίχτυα σε κενή εστία. Ο Βιτίνια με μαγική κάθετη σημάδεψε το διαγώνιο κόψιμο του Ντουέ, εκείνος έκοψε παράλληλα στον Χακίμι και ο Μαροκινός σε κενή εστία έβαλε το πιο εύκολο γκολ της καριέρας του (10’, 1-0), αρνούμενος να πανηγυρίσει απέναντι στην πρώην ομάδα του.

Ποδόσφαιρο αεροδρομίου

Η Ίντερ πανικοβλήθηκε, θέλησε αμέσως να ανέβει μέτρα στο γήπεδο. Και κάπου εκεί κατάλαβε ότι αν δώσεις χώρο στα καθαρόαιμα, δεν μπορείς να τα πιάσεις ούτε με λάσο.

Η Παρί Σεν Ζερμέν χρειάστηκε μόλις 12 δευτερόλεπτα και τρεις διαφορετικούς παίκτες για να πάει την μπάλα από το δικό της σημαιάκι του κόρνερ, ως τα δίχτυα του Ζόμερ. Ο Ντεμπελέ έφυγε στο ανοιχτό γήπεδο, είδε στην απέναντι πλευρά το ανέβασμα του Ντουέ, το σουτ του Γάλλου κόντραρε στο πόδι του ΝτιΜάρκο, ξεγέλασε τον Ζόμερ και έκανε το 2-0 (20’).

Οι Ιταλοί ήταν σοκαρισμένοι, έβλεπαν έναν αντίπαλο πιο αθλητικό, πιο αποφασισμένο, πιο αγριεμένο. Αν αφαιρέσει κανείς μία κεφαλιά του Τουράμ μετά από εκτέλεση κόρνερ που πέρασε λίγο άουτ (37’), δεν έφτασαν ποτέ με καλές προϋποθέσεις στην εστία του Ντοναρούμα. Έμοιαζαν υποδεέστεροι, ανήμποροι, ναυαγοί στο πέλαγος.

Και τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα χειρότερα αν ο Ντεμπελέ (44’), ο Ντουέ (45’) και ο Κβαρατσχέλια (46’) ήταν λιγάκι πιο προσεκτικοί στην τελική προσπάθεια σε ένα τέλειο ημίχρονο για την ομάδα του Λουίς Ενρίκε.

Ποδόσφαιρο από άλλο πλανήτη

Δεν υπήρχε επιστροφή από κάτι τέτοιο. Η Ίντερ προσπάθησε να βγάλει πάθος και αντίδραση, όμως ήταν βούτυρο σε κάθε αντεπίθεση. Ο Κβαρατσχέλια αστόχησε σε δύο απλές για την κλάση του φάσεις (46’, 49’), όμως ήταν φανερό ότι ερχόταν η στιγμή που θα τελειώσουν τα πάντα.

Ο Βιτίνια με νέα μαγική πάσα έβγαλε τον Ντουέ στον κενό χώρο κι εκείνος με ψύχραιμο τρόπο πέτυχε στα 19 του δεύτερο γκολ σε τελικό Champions League (63’).

Ο Ιντσάγκι άδειασε και τις πέντε αλλαγές του γρήγορα, αλλά όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και χειρότερο. Ο Ντεμπελέ έβγαλε τον Κβάρα σε νέο τετ-α-τετ και ο Γεωργιανός έκανε το 4-0 (73’) σαν σε προπόνηση.

Ήταν η σειρά του Λουίς Ενρίκε να αδειάσει τον πάγκο του, αλλά οι μικροί μπήκαν με το πόδι πατημένο στο γκάζι. Ο Μαγιουλού έβαλε το κερασάκι στην τούρτα (86’) και έγραψε ιστορία. 

Ποτέ άλλοτε ένας τελικός δεν τελείωσε με τέτοιο συντριπτικό σκορ, λες και η Παρί Σεν Ζερμέν έβγαλε σε ένα βράδυ τα απωθημένα ολόκληρης της ιστορίας της.

ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ (Λουίς Ενρίκε): Ντοναρούμα, Χακίμι, Πάτσο, Μαρκίνιος, Νούνο Μέντες (78’ Ερνάντες), Βιτίνια, Φαμπιάν Ρουίθ (84’ Μαγιουλού), Ζοάο Νέβες (84’ Ζαΐρ-Εμερί), Ντουέ (66’ Μπαρκολά), Ντεμπελέ, Κβαρατσχέλια (84’ Ράμος).

ΙΝΤΕΡ (Σιμόνε Ιντσάγκι): Ζόμερ, Παβάρ (53’ Μπίσεκ - 62’ Νταρμιάν), Ατσέρμπι, Μπαστόνι, Ντιμάρκο (53’ Ζαλέφσκι), Ντούμφρις, Τσαλχάνογλου (70’ Ασλάνι), Μπαρέλα, Μχιταριάν, Τουράμ, Λαουτάρο Μαρτίνες.

sdna.gr